Αντιλήψεις, ανήλικων εξαρτημένων παραβατών, για την εμπλοκή με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, ως μέσο κινητοποίησης για απεξάρτηση.
Το ερευνητικό πρόγραμμα στοχεύει να διερευνήσει, μελετώντας τις απόψεις των ανήλικων εξαρτημένων παραβατών, αν η εμπλοκή με το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης ανηλίκων μπορεί να αποτελέσει παράγοντα που θα επηρεάσει την απόφαση του έφηβου χρήστη ουσιών για απεξάρτηση.Τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα αφορούν τις αντιλήψεις των ανηλίκων για το ρόλο των θεσμών του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης (αστυνομία, εισαγγελέας, δικαστής, επιμελητής ανηλίκων) και την επιβολή αναμορφωτικών – θεραπευτικών μέτρων στην κινητοποίηση των ανηλίκων.
Το θεωρητικό υπόβαθρο της ερευνητικής εργασίας στηρίζεται στη σύνθεση, ανάλυση και ταξινόμηση της βιβλιογραφίας πάνω στο υπό διερεύνηση θέμα.Προσδιορίζεται, λοιπόν, το πολυδιάστατο φαινόμενο της εξάρτησης, η διαδικασία κινητοποίησης για απεξάρτηση και οι κυρίαρχες προσεγγίσεις απεξάρτησης.Επιπλέον, μελετάται η αντιμετώπιση του ανήλικου εξαρτημένου παραβάτη από τη νομική σκοπιά.
Με βάση το θεωρητικό πλαίσιο, το σκοπό και παράλληλα τα ερευνητικά ερωτήματα που διατυπώθηκαν, η συνέντευξη σε βάθος κρίθηκε ως το καταλληλότερο ερευνητικό εργαλείο. Στη συγκεκριμένη διατριβή το δείγμα θα αφορά χρήστες παράνομων ψυχοδραστικών ουσιών, που είναι ανήλικοι, και έκαναν ή κάνουν χρήση ουσιών.Το δείγμα θα αποτελείται από εφήβους (15-18 χρονών) που βρίσκονται τόσο σε Συμβουλευτικά Κέντρα όσο και φάσεις Θεραπείας Προγραμμάτων καθώς και εφήβους που δεν συμμετέχουν σε Θεραπευτικό Πρόγραμμα. Στόχος είναι μια επικείμενη συνεργασία με δημόσιους φορείς απεξάρτησης εφήβων όπως ο ΟΚΑΝΑ και το ΚΕΘΕΑ.
Μέσα από την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας επιχειρείται η συσχέτιση της επίδρασης των αρχών κοινωνικού ελέγχου στην απόφαση του έφηβου για αλλαγή και απεξάρτηση.
